ملاقات

رافعی: «ملاقات» مضمون مرگ را روایت می‌کند

عباس رافعی تهیه کننده فیلم سینمایی «ملاقات» در نشست نقد و بررسی این فیلم عنوان کرد؛فیلم سینمایی «ملاقات» مضمون مرگ را روایت می کند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، شب گذشته 29 تیر نشست نقد و بررسی فیلم سه اپیزودی ملاقات، ایستگاه آخر و چسب زخم با حضور عباس رافعی (تهیه کننده)، هادی مقدم دوست (فیلمنامه نویس)، ستاره اسکندری و احمد مهران فر و رابعه اسکویی بازیگران این سه اپیزود در فرهنگسرای رسانه به همراه سایر علاقمندان برگزار شد.
در این نشست شاپور قریب کارگردان پیشکسوت سینمای ایران به علت بیماری نتوانست حضور پیدا کند.در ابتدای این نشست عباس رافعی تهیه کننده این فیلم کوتاه از چگونگی ساخت فیلم در سه اپیزود مختلف گفت: فیلمنامه نویس یکی از اپیزودها با نام چسب زخم فیلمنامه‌ای نوشته بود و علاقه خاصی به آن داشته و تصمیم به ساخت فیلم کوتاهی برای آن اپیزود داشت که من به او پیشنهاد کردم در جامعه ما فیلم کوتاه اصلا دیده نمی شود و چون قصه بسیار قشنگی داشت تصمیم گرفتیم دو داستان دیگر نیز با دو کارگردان، با سلیقه ها و دیدگاه های متفاوت بنویسیم و به اپیزودهای قبلی اضافه کرده و تبدیل به فیلم سینمایی بلندتری کنیم.
تهیه کننده این فیلم سینمایی ادامه داد: سه نسل از فیلمسازان مختلف با تفکرات و اندیشه های متفاوت دست به قلم شدند و سه اپیزود مختلف که با سه نسل پیر و جوان و کهنسال بودند، دیدگاه خود را از مقوله مرگ در سه اپیزود مختلف به تصویر کشیدند.
وی در ادامه یادآور شد: شرایط مختلفی در کنار هم پدید آمد تا این فیلم سینمایی شکل بگیرد ارادت خاص به شاپور قریب و تلاش به دوباره بازگرداندن ایشان به سینما و پرداختن به مقوله مرگ که همواره انسان ها به نوعی آن را به یاد می آورند.
در ادامه این نشست عباس رافعی با توجه به سوالات مطرح شده از سوی مخاطبان درمورد قصه و اپیزودهای مختلف این فیلم سینمایی بیان کرد: شخصیت اپیزود سوم فردی خجالتی و عاشق پیشه بوده که به مخاطب نزدیک تر و مردم تجربه‌ای همانند عاشق شدن، خجالتی بودن را در درون خود احساس کرده و همذات پنداری بهتری نسبت به این فصل از فیلم از خود نشان می دهند، اما در اپیزود دوم که مربوط به شخصیت گورکنی میانسال که مشقت ها و سختی های بسیاری در زندگانی متحمل شده و فضای سنگین و آکنده از غمی در این اپیزود به چشم می خورد که شاید مخاطب ارتباط چندان با آن برقرار نکند.
وی افزود: فیلمنامه هر سه اپیزود حول محور مرگ بوده که ما خود شیفته مضمون مرگ شده و اپیزود پایانی ایستگاه آخر مضمون محور است.رافعی در خصوص سلیقه خاص شاپور قریب کارگردان باسابقه سینما گفت: قریب از کارگردانان پیشکسوت سینمای ایران است که سلیقه‌ای خاص و منحصر به فرد در تمامی ساخته های خود داشته که نوع دیدگاه و سلیقه او در این فیلم نیز به چشم می خورد.
این کارگردان سینما در خصوص مرگ که محور اصلی هرسه اپیزود این فیلم سینمایی بود، اظهار داشت: موضوع اصلی ما و محوریت کلی ما برای ساخت این فیلم پدیده مرگ بود که روایت مرگ را از سه دریچه متفاوت و با دیدگاه مختلف از سه نسل در زندگانی انسان ها به تصویر بکشیم.
در ادامه این مراسم، احمد مهران فر بازیگر فیلم سینمایی ملاقات گفت: مهمترین چیز از دیدگاه من شکل گیری درست نقش است که در فیلمنامه تحقق می پذیرد.
وی افزود: گرچه این فیلم در سه اپیزود کوتاه بیان شده اما به اندازه فیلم بلند وقت و انرژی از تمامی عوامل فیلمسازی برای هرچه بهتر شدن و تاثیرگذاری آن بروی مخاطبان صرف شده است.
مهران فر در ادامه گفت: گاهی اوقات واقعی بودن یک موضوع ما را به خنده وا می دارد که من بیشتر سعی کرده ام به دنبال واقعی بودن باشم که این خود شگردی دارد.
وی در خصوص عدم دیالوگ گویی در بازی های خود اظهار کرد: دیالوگ گویی نباید به شکل بازیگری شود که هرگاه این گونه شد، مخاطب دیگر بازیگر خود را قبول ندارد بلکه او بازی خوب از بازیگر می خواهد.
این بازیگر در خصوص نقش خود گفت: گرچه فیلم سانسورهایی نیز داشته، اما من شخصیت خود و نقشی که در این فیلم ایفا کرده ام را دوست داشته و فیلم نامه خوب آن اولویت اصلی من برای قبول بازی در این فیلم بود.
مهران فر در خصوص اینکه همیشه در بازی هایش طنز ملیحی وجود داشته که عامل ارتباط با مخاطب است، ادامه داد: من همیشه سعی کرده ام در قالب نقش قرار گیرم و شخصیت نقش را بازی کنم.
این بازیگر تمامی دغدغه های خود را ایفا کردن نقشی درست از آن شخصیت بیان کرد و اظهار داشت: انسان های متفاوت با شخصیت ها و دغدغه های بیشماری در اجتماع وجود دارند که من هنگام بازی در یک فیلم سعی کرده ام نقش آدم ها را در اجتماع بازی کنم.
این بازیگر سینما و تلویزیون و تئاتر، داشتن فیلمنامه قوی و کارگردانی صحیح را رمز موفقیت یک فیلم دانست و تصریح کرد: فیلمنامه خوب و قوی در بازی به بازیگر کمک بسیار کرده، برای اینکه تماشاگر آن نقش را بپذیرد و اثرگذاری قوی روی مخاطب داشته باشد.
همچنین، در ادامه این نشست ستاره اسکندری بازیگر فیلم سینمایی ملاقات که نقش اول و در هر سه اپیزود حضور داشت، گفت: این گونه آثار سینمایی در شرایط کنونی گم شده و جایگاهی بین مخاطبان خود نداشته که باید بیشتر گسترش یابد و از سوی دوستان حمایت شود. نباید چنین سینمایی فقط مخاطب خاص داشته باشد بلکه باید تمامی اقشار جامعه به نوعی با آن احساس نزدیکی کنند.
وی در خصوص پیشنهاد قبول بازی در فیلم سه اپیزودی به کارگردانی شاپور قریب بیان کرد: با تفاهم و اتفاق نظر رافعی و قریب برای اپیزود اول انتخاب شدم که بعد تصمیم گرفته شد که من پیوند دهنده هر سه اپیزود به هم باشم که من نیز برای احیا شدن دوباره و بازگشت شاپور قریب به سینما پذیرفتم.
اسکندری که سه نقش متفاوت را در این سه اپیزود بازی کرده و روایتگر مقوله ازدواج یک زن، مرگ همسرش و زندگانی پس از مرگ او است، اظهار داشت: دلیل نمادین برای بازی در هر سه اپیزود نداشته و این پیشنهاد شاپور قریب کارگردان فیلم بوده که من هر سه اپیزود را به طریقی به هم متصل کنم که من نیز در یک شرایط حسی نسبت به این کار قرار داشتم و فکر کردم که شاید بتوانم اثرگذار باشم.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: بازی در فیلم قریب برایم حسی بوده و منطقی برای آن ندارم بلکه برای دل خود انجام داده ام.
همچنین، در ادامه این نشست هادی مقدم دوست فیلمنامه نویس فیلم سینمایی ملاقات گفت: من در ابتدا متنی برای تولید فیلم کوتاه نوشته بودم که از لحاظ محتوا با دو متن دیگر به هیچ وجه همخوانی نداشته و 50 درصد از آن دوباره بازبینی شده تا بتوان آن را به دو اپیزود دیگر متصل کرد.
این فیلمنامه نویس در خصوص اینکه فیلمنامه نویسی چه تفاوتی با کارگردانی دارد، اظهار داشت: تفاوت اصلی این دو بین صحبت و ترجمه کردن است، به عبارتی فیلمنامه به قصد فیلمنامه نوشته که مدیوم مستقلی نبوده و یک مرحله از کار است. فیلمنامه نویسی بیشتر حوزه‌ای شبیه صحبت کردن، تالیف کردن و ابراز کردن است، اما کارگردانی کردن باید فیلمنامه را با مشخصات کارگردانی، ظرافت ها و تکنیک های مخصوص به فیلم تبدیل کند.
مقدم دوست اشاره کرد: فیلم نامه نویسی به من اعتماد به نفس بیشتر می دهد که گاهی حس می کنم تمایل داشته فیلم نامه ام را خود کارگردانی کنم.
فیلمنامه نویس فیلم سیمایی ملاقات خاطرنشان کرد: هنگامی که بازیگری به کارش تسلط و ایمان دارد، خیلی راحت به آن بال و پر می دهد و هرگاه بازیگری نقش خود را در یک اثر به خوبی درک کند آن هنگام مخاطب خود را به دست آورده است.

وی در پایان گفت: مرگ مقوله‌ای تلخ است که همگان به دلایل مختلفی چون ترس، دلواپسی و تلخی آن سعی می کنند کمتر به آن فکر کنند و شاید مرگ را هم بسیاری از اوقات فراموش کنند، اما تنها جایی که نمی توان از آن دوری کرد، گورستان است. ما قصد داشتیم در گورستان تمامی وقایع و اتفاقات مطرح در زندگی انسان ها را در قالب دیگری از زندگانی به تصویر بکشیم.

نقل از بانی فیلم 1.5.90