تأثیر اعمال انسان در فرآیند ظهور

براساس روایات اسلامی، گناهان انسان یکی از موانع ظهور است و در مقابل، دعای انسان برای ظهور حضرت، این امر را تسریع می‌بخشد. عملکرد انسان در تسریع یا تأخیر امر ظهور دخالت دارد؛ اما باید دید نقش و سهم انسان در امر ظهور (چه تأخیر و چه تسریع آن) چه اندازه است؟
حجت الاسلام خسروپناه در پاسخ به این پرسش با اشاره به این که روابطی در عالم طبیعت وجود دارد که براساس تحقیقات تجربی و عقلی می‌توان آنها را کشف کرد، گفت: به عنوان نمونه، رابطه معکوس عرضه و تقاضا در علم اقتصاد به واسطه تحقیقات تجربی کشف می‌شود. از طریق تحقیقات عقلی هم می‌توان برخی روابط از جمله روابط علّی و معلولی را کشف کرد؛ این که هر معلولی، علتی دارد و هر علتی منشأ پیدایش معلول است.

رازهای پنهانی که خداوند آشکار می‌کند
خسروپناه با تأکید بر این که روابطی نیز در عالم وجود دارد که تجربه یا عقل بشر نمی تواند آنها را کشف کند، افزود: این روابط را وحی و دین برای انسان تبیین می‌کنند. در واقع عقل و تجربه از تبیین آنها عاجز است. بنابراین خداوند کتاب آسمانی را بر پیامبر(ص) نازل کرد تا برخی روابط پنهان را برای مردم آشکار کند.
حقیقت و گوهر دین آن است که روابط پنهانی موجود بین پدیده ها و اعمال و سعادت و شقاوت انسانی را بیان کند. به عنوان مثال، دین به ما می‌آموزد که صدقه دفع بلا می‌کند؛ یعنی بین صدقه و دفع بلا رابطه وجود دارد. یا آن که صله رحم عمر را طولانی می‌کند و بین این دو رابطه حقیقی برقرار است. این روابط را تجربه، عقل و فلسفه نمی‌تواند تبیین کند و این وحی و دین الهی است که به تبیین این روابط می‌پردازد.

تنها دین قادر است رابطه بین اعمال انسانی و ظهور را تبیین کند
این مدرس حوزه و دانشگاه ادامه داد: رابطه بین اعمال انسان و مسئله ظهور و انتظار توسط دین بیان شده است؛ چراکه عقل و تجربه توان لازم را برای تبیین این نسبت ندارد و تنها دین و وحی قادر است این رابطه را تبیین کند. به عنوان مثال، بین دعا و انتظار سازنده و تعجیل در فرج و از آن طرف، بین گناه و معصیت و انتظار ویرانگر و طولانی شدن امر ظهور، رابطه ای حقیقی و تکوینی وجود دارد که این رابطه را وحی الهی برای ما بیان کرده است تا متوجه این رابطه و نسبت باشیم. به همین دلیل است که به ما گفته شده گناه نکنیم، برای ظهور دعا کنیم و رابطه معنوی با آن حضرت برقرار نماییم تا ظهور حضرت نزدیک شود.

دعا سبب تحکیم ارتباط معنوی با حضرت می‌شود
خسروپناه به نقش مهم دعا در تعجیل فرج اشاره و تصریح کرد: دعا و گناه نکردن باعث تحکیم ارتباط و پیوند با امام عصر(عج) می‌شود؛ پیوندی که یک ارتباط حقیقی است. جامعه منتظر باید با انجام این امور رابطه ای با امام برقرار کند و در فرآیند ظهور نقش جدی داشته باشد. دعا باعث ایجاد ارتباط معنوی با حضرت می‌شود؛ به ویژه زمانی که دعای حقیقی خوانده شود؛ یعنی تمام وجود و روح انسان معنای این دعا را دریابد.
دعا سبب ایجاد پیوند عمیق معنوی و قلبی انسان با آن حضرت می‌شود و البته قبل از آن، ارتباط با خداوند را در پی دارد. پس دعا کردن در رشد و تکامل انسان و خوب زیستن و پیوند وی با حضرت (عج) نقش مهمی ایفا می‌کند.

تشکیل حکومت دینی باعث تحقق جامعه منتظر در عصر غیبت می‌شود
دعا در تحقق جامعه منتظر مؤثر است. درست است که جامعه مهدوی فقط با ظهور امام زمان(عج) محقق می‌شود؛ اما جامعه منتظر در عصر غیبت تحقق می‌یابد. ما باید در راه ساختن این جامعه تلاش کنیم. پس اگر ما حکومت دینی و ولایی را تقویت کنیم تا مردم سالاری دینی تحقق یابد، جامعه منتظر در پی آن محقق می‌شود.

ارتباط بین دعا و ظهور امام عصر(عج)
بین دعا و اجابت رابطه تکوینی وجود دارد. دعا نقش مؤثری در تحقق و استجابت دارد. این که در قرآن گفته شده: «ادعونی استجب لکم» به این معناست که بین دعا و اجابت رابطه تکوینی برقرار است. اگر دعا حقیقی باشد، اجابت را به دنبال خود دارد. چنانچه ما خواستار ظهور حضرت (عج) هستیم، یکی از راه های مهم تحقق آن دعاست؛ یعنی دعای ما باعث تعجیل در فرج می‌شود. پس بین دعا و فرج حضرت رابطه تکوینی وجود دارد.

نوع نگاه ما به انسان، برداشت از مفهوم انتظار را تحت تأثیر قرار می‌دهد
یک موضوع مهم در مسئله انتظار توجه به نوع نگاه ما نسبت به انسان است؛ یعنی نوع نگاه هر کس نسبت به انسان می‌تواند در نوع نگرش او به انتظار نقش داشته باشد.
خسروپناه با اشاره به این که بسیاری از اندیشه هایی که بشر نسبت به مسائل مختلف دارد، زاییده نوع نگاه او نسبت به هستی و انسان و به تعبیری عالم و آدم است، اظهار داشت: انسان شناسی هر متفکر بر نظریه هایی که درخصوص مسائل مختلف ارائه می‌دهد، تأثیرگذار است. به همین دلیل نوع نگاه هر کس نسبت به انسان می‌تواند در شناخت و معرفت او نسبت به مسئله انتظار مؤثر باشد.

انسان شناسی های متفاوت موجب تفاوت دیدگاه ها نسبت به انتظار شده است
انسان شناسی ماتریالیستی و تک بعدی برداشت از مفهوم انتظار را دگرگون ساخته و انسان شناسی الهی و چندساحتی برداشت انسان از مفهوم انتظار را به نگرش دینی و الهی تبدیل می کند. افرادی وجود دارند که انسان را موجودی خلاصه شده در همین دنیا می دانند و حیات پس از مرگ را برای او متصور نیستند. نوع نگاه این افراد نسبت به مفهوم انتظار کاملاً متفاوت است. برخی دیگر قائل به موعودگرایی هستند؛ اما موعودگرایی را فقط در همین جهان مادی خلاصه می‌کنند و سعادت و شقاوت اخروی برای آنان معنا ندارد. این نگاه تک ساحتی نسبت به عالم و آدم موجب می‌شود مفهوم انتظار در بینش و اندیشه آنها بی معنا باشد؛ به گونه ای که هر لحظه ممکن است این اعتقادات به بی انتظاری و انتظار ویرانگر منجر شود.

اعتقاد به انسان چندساحتی موجب اعتقاد به انتظار چندبعدی می‌شود
نگرشی که برای انسان ساحت ها و ابعاد مختلف قائل است، معتقد است که انسان بالقوه دارای استعدادهایی است که باید به فعلیت تبدیل شوند و فعلیت این استعدادها در راستای فعلیت یافتن من علوی انسان است. افرادی که چنین نگرشی دارند و انسان را دارای ساحت های مختلف و متعدد می‌دانند مفهوم انتظار را هم چند بعدی و ذو مراتب و سازنده تعریف می‌کنند؛ یعنی در اندیشه آنها وقتی مراتب من علوی متعدد شد، در واقع مفهوم انتظار هم مراتب عالی پیدا می‌کند، و با چنین نگاهی نسبت به انسان، نوع نگاه به مفهوم انتظار هم کاملاً متفاوت می‌شود.منبع ماوی

برپایی نشست‌های تخصصی قرآن و علوم انسانی در نمایشگاه بین‌المللی

مدیر بخش تحول قرآن بنیان علوم انسانی نمایشگاه قرآن با اشاره به برگزاری نشست های سخنرانی، هم اندیشی و مناظره با موضوع "قرآن و علوم انسانی" از حضور بیش از 15 مرکز علمی و پژوهشی در نوزدهمین نمایشگاه بین المللی قرآن خبر داد.
به گزارش خبرگزاری مهر، عبدالله اسدی گفت: با توجه به تأکیدات مقام معظم رهبری در خصوص ضرورت تحول علوم انسانی و این که ریشه و پایه این علوم را باید در قرآن کریم جست وجو کرد، سال گذشته در نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم در بخش دانشگاهی و حوزوی به صورت محدود به بحث تحول قرآن بنیان علوم انسانی پرداخته شد.
وی افزود: با توجه به اهمیت این موضوع و جریانهای فکری که در کشور در این زمینه فعال شده، پیشنهاد شد که بخش تحول قرآن بنیان علوم انسانی در کنار بخشهای حوزه و دانشگاه به عنوان یک بخش مستقل در نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم حضور پیدا کند.
اسدی اظهار داشت: از جمله راهبردها و رویکردهای کلان در بخش تحول قرآنبنیان علوم انسانی، مطرح کردن عناوین و موضوعات اصلی و فرعی ذیل تحول علوم انسانی، معرفی جریانها و نحلههای مختلف فکری پیرامون موضوع تحول علوم انسانی، معرفی استادان و شخصیتهای صاحبنظر و آثار و نوشته های آنهاست.
مدیر بخش قرآنبنیان تحول علوم انسانی نوزدهمین نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم تصریح کرد: معرفی و ارتباط بخشی تشکلهای دانشجویی فعال در این زمینه با یکدیگر، معرفی و ایجاد ارتباط میان حلقههای طلبگی مرتبط با این موضوع، معرفی و ارتباط بخشی نهادها، مؤسسات و مراکز فعال در این زمینه با یکدیگر و آشناسازی و استفاده از ظرفیتهای دانشآموزی با مقوله تحول قرآنبنیان علوم انسانی به منظور تأمین آینده، از دیگر اهداف این بخش است.
وی گفت: بخش تحول قرآنبنیان علوم انسانی با در اختیار داشتن فضایی در حدود 400 متر شامل یک سالن ویژه برای برگزاری نشست به صورت مستقل از سالنهای نشست مجموعه است؛ زیرا عمده کار و بستر فعالیتهای این بخش در قالب جلسات سخنرانی، هماندیشی و مناظره می باشد. همچنین بین 12 تا 15 غرفه در این بخش خواهیم داشت.
اسدی با بیان این که این غرفه ها به دو نوع تقسیم میشوند، افزود: یک بخش اختصاص به غرفههایی دارد که به مؤسسات و نهادهای فعال در موضوعات علوم انسانی داده میشود و غرفههای نوع دوم به رشتههای دانشگاهی که در این زمینه فعالیت میکنند، اختصاص مییابد.
مدیر بخش قرآنبنیان تحول علوم انسانی نوزدهمین نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم بیان کرد: این بخش از دانشگاه و حوزه تشکیل شده و بیشتر بُعد علوم انسانی اسلامی و بُعد دینی موضوع را مورد بررسی قرار میدهد. همچنین در این بخش هر روز حداقل یک نشست تخصصی را با حضور استادان و یک نشست تخصصی را با حضور نخبگان جوان و دانشجویان مقاطع مختلف برگزار خواهیم کرد.
وی گفت: در طول برگزاری نمایشگاه در این بخش 3 ویژهنامه تخصصی با موضوع تحول قرآنبنیان علوم انسانی منتشر خواهد شد که در آنها بخشی از مطالب و محتوای نشستهای برگزار شده منعکس میشود.
اسدی عنوان کرد: این مبحث، گفتمانی است که در بین نخبگان مطرح است و برای عموم مردم ملموس نیست. به همین دلیل یکسری از نشستها و محصولات این بخش در سطح عمومی است و مردم را با ضرورت تحول قرآن بنیان علوم انسانی آشنا میکند.
وی بیان کرد: در این بخش روی ظرفیت دانشجویان نیز سرمایهگذاری شده؛ زیرا روزانه حدود 200 اتوبوس از سراسر کشور بازدیدکننده دانشجو خواهیم داشت. همچنین برنامههای ویژهای برای گروه دانش آموزان در نظر گرفته شده که سطح عمومیتر و سادهتری دارد؛ چراکه این عزیزان در آینده وارد دانشگاه میشوند و در انتخاب رشته نیاز دارند که از این موضوع آگاه باشند.
مدیر بخش قرآنبنیان تحول علوم انسانی نوزدهمین نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم تصریح کرد: در نظر داریم در مناظرات و نشستهای خود از نظرات مکاتب و جریانهای مختلف و حتی مخالف در بحث علوم انسانی استفاده کنیم و تلاش شده است به صورت آزاداندیشی از همه دیدگاهها در این مناظرات بهره ببریم؛ زیرا منطقی که فضای علوم انسانی اسلامی دارد، میتواند پاسخ تمام شبهات را بدهد.
وی موضوعات مطرح در حوزه مبنا شناسی را قرآن و نقد مبانی علم غرب، قرآن و علوم انسانی دینی، تفاوت نگاه به خداوند در اسلام و غرب (ایمان در قرآن)، تفاوت نگاه به انسان در اسلام و غرب (انسان در قرآن)، تفاوت نگاه به معرفت (علم) در اسلام و غرب، تفاوت نگاه به هستی (عالم) در اسلام و غرب، نگاه تمدنساز به تاریخ علم شیعه و هندسه و طبقات علوم با تأکید بر علوم انسانی دانست.
اسدی گفت: در بخش تحول قرآنبنیان علوم انسانی در موضوع تحولشناسی، مواردی همچون تبیین ضرورت و لزوم تحول در علوم انسانی دانشگاهی، توصیف چگونگی تحول در علوم انسانی دانشگاهی، تحول در علوم انسانی؛ راه برونرفت از بنبست تجدد، الزامات تمدنسازی اسلامی از مسیر تحول علوم انسانی، اثر و انعکاس تحول علوم انسانی بر سایر علوم، موانع پیش روی تحول در علوم انسانی، اهمیت و نقش تحولات فرهنگی در تحول علوم انسانی و طریقه رفع نیازهای نرمافزاری انقلاب اسلامی برای تحقق تحول قرآنبنیان علوم انسانی مورد بررسی قرار میگیرند.
مدیر بخش قرآنبنیان تحول علوم انسانی نوزدهمین نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم بیان کرد: در روششناسی نیز تبیین روشهای حسی تجربی، قرآن و متدولوژیهای غرب، جایگاه روش فقهی در تولید علوم انسانی اسلامی، جایگاه وحی، عقل و حس در تحول علوم انسانی، چگونگی بهرهگیری از قرآن و روایات در تأمین محتوای علوم انسانی، نقش قاعدهمندی(حجیت) فهم از منابع در اسلامی بودن علوم انسانی، منطق فهم دین و چگونگی تولید نظریات دینی مبتنی بر آن، معیار صحت در علوم انسانی اسلامی، نگرش سیستمی در تولید علوم انسانی اسلامی، اصول حاکم بر تنظیم نقشه جامع تحول علوم انسانی و کیفیت تعامل حوزه و دانشگاه در فرآیند تحول علوم انسانی مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهند گرفت.
وی در پایان گفت: در زمینه جریان شناسی، رویکردهای بومی کردن علوم، تهذیب علوم موجود، تفکیک علم و مکتب، تولید فلسفههای مضاف و تولید روشها و فلسفه روش مورد نقد و بررسی قرار میگیرد.

بدترین جنبندگان در پیشگاه خدا!

• بدترین جنبندگان در پیشگاه خدا!

إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُکْمُ الَّذینَ لا یَعْقِلُونَ (انفال-22)

قطعاً بدترین جنبندگان نزد خدا کران و لالانى‏اند که نمى‏اندیشند.

میلاد منجی عالم بشریت مبارک

بزرگان، پیوسته ماه شعبان را مقدمه ورود به �ضیافة ‏الله‏� در ماه رمضان دانسته ‏اند. از این‏رو، کسب آمادگیهاى فکرى و روحى براى درک هر چه بیشتر فیض معنوى ‏از این �مهمانى خدا�، لازم است

�شعبان� هم، ماه دعا و ذکر و یاد و توجه و عبادت و استغفار است. بنده خاضع هر شبانه روز پنج نوبت، چراغ دل قامت به نورى مى‏افرازد، تا فارغ از حجابها، جلوه ‏هاى آشکار یار را در وسعت آفرینش به تماشا برخیزد و سفر معنویت و عرفان را، ره توشه ‏اى بایسته فراهم آورد. از روشنایى تا روشنایى، پنج نوبت بلور نازک دل در خود مى‏شکند تا در سایه عطوفت بى ‏مرز محبوب، پیوند گیرد و آینه تجلى نور خدا شود.

مناجات شعبانیه، سهمى از این ره توشه دارد که امامان معصوم علیهم السلام بر خواندن آن استمرار داشته ‏اند. خوان رحمت الهى در ماه شعبان گسترده‏ تر است، و �مناجات�، وسیله حضور در کنار این مائده معنوى است. نمازگزاران و متهجدان و نیایشگران، در محرابى مى ‏ایستند که همه عارفان و سالکان و پیامبران و امامان، مقیم و معتکف آن بوده ‏اند. اهل دعا، پیمانه از بحر بیکران رحمت خدا مى ‏کشند و مستانِ سر خوشِ باده ‏هاى سحرگاهى و شبهاى پر ستاره و روشن از تهجد و سجودند.

آنکه به �نماز� مى‏ایستد و به �دعا� مى‏نشیند، بر سفره رزق روح نشسته است و روزى رحمت و استجابت در محراب عبودیت او نازل مى‏شود.

�مناجات شعبانیه�، درخواست �روشنایى دل� از خدایى است که هم �نور� است، هم فروغ آفرین. شعبانیه، گامى در زدودن �حجاب� از چهره �جان� است، تا جلوه ربوبى، در این آینه بهتر انعکاس یابد و نجواى او در ضمیرهاى روشن به گوش دل رسد. در مناجات شعبانیه، با امامان معصوم همنوا مى‏شویم تا همه ایام عمر را در سایه نیایش مبارک گردانیم.

�برکت�، خیر و نیکى ماندگار و پایدار در یک چیز است. �مبارک� بودن یک روز یا یک ماه یا یک مکان و ساعت و لحظه، به سرشارى آن از اینگونه نیکى‏هاى جاودانه است و شعبان و رمضان از همین رو �مبارک� است. آنان که در این ماه‏ها، دست نیکى به سوى دیگران دراز مى ‏کنند و گام یارى به سوى منزل محرومان بر مى ‏دارند و زبان خیرخواهى به نفع مستمندان مى‏گشایند، در همین دنیا بار سفر آخرت خویش را مى‏بندند و براى آن �روز نیاز�، ذخیره سازى مى‏کنند.

به قول صائب تبریزى:

          اى رهروى که خیر به مردم رسانده‏ اى

                                     آسوده رو، که بار تو بر دوش مردم است

بارى، ایام ما با عبادت و عمل صالح ما �مبارک� مى‏شود و اگر به غفلت و سستى بگذرد، �بى‏برکت� خواهد شد. شب ‏زنده دارى ‏هاى عابدان، اشکهاى شب بیداران، استغفارهاى متهجدان، �یا رب، یا رب� سحر خیزان، نجواى خالصانه دعا خوانان، همه و همه جلوه هایى از �برکت� است که در ساعات و لحظات این ماه �مبارک� نهفته است.

 

اعیاد خجسته شعبانیه

سوم شعبان � میلاد مبارک سومین امام معصوم، حسین بن علی حضرت اباعبدالله (ع)، سرور آزادگان جهان، دومین ثمره پیوند فرخنده على (ع) و حضرت فاطمه، دختر پیامبر اسلام (ص) در خانه وحى و ولایت؛ روز پاسدار.

چهارم شعبان- میلاد با سعادت حضرت ابوالفضل العباس (ع)، سمبل مقاومت و وفاداری در راه آرمان مقدس جهاد فی سبیل الله و پرچم گذشت و فداکارى و جانبازى در صحراى کربلا؛ روز جانباز.

پنجم شعبان - میلاد مسعود زینت عبادت کنندگان و سرور نیایشگران، معصوم چهارم حضرت امام على بن الحسین زین العابدین صلوات الله و سلامه علیه.

نیمه شعبان - فرخنده‌ میلاد دوازدهمین پیشواى معصوم، حضرت حجة بن الحسن المهدى، امام عصر و زمان - عجل الله تعالى فرجه - گلشن‌‏‎ گل‏‎ فروز‏‎ مهر گیتی‏‎ آل ‌محمد (ص)، مصلح الهى و طلایه دار رهایى بشر.

در فضیلت و اعمال ماه شعبان است بدانیم که شعبان ماه بسیار شریفى است و منسوب است به حضرت سید انبیاء صَلَّى اللَّه عَلیه وَ اله و آن حضرت این ماه را روزه مى داشت و وصل مى کرد به ماه رمضان و مى فرمود شعبان ماه من است هر که یک روز از ماه مرا روزه بدارد بهشت او را واجب شود.

از حضرت صادق (ع) روایت است که چون ماه شعبان داخل مى شد حضرت امام زین العابدین (ع) اصحاب خود را جمع مى نمود و مى فرمود:

اى گروه اصحاب من مى دانید این چه ماهى است این ماه شعبان است و حضرت رسول (ص) مى فرمود شعبان ماه من است، پس روزه بدارید در این ماه براى محبّت پیغمبر خود و براى تقرّب به سوى پروردگار خود بحقّ آن خدایى که جان علىّ بن الحسین به دست قدرت اوست سوگند یاد مى کنم که از پدرم حسین بن على (ع) شنیدم که فرمود شنیدم از امیرالمؤ منین (ع) که هر که روزه دارد شعبان را براى محبّت پیغمبر خدا و تقرّب بسوى خدا دوست دارد خدا او را و نزدیک گرداند او را به کرامت خود در روز قیامت و بهشت را براى او واجب گرداند.

بدرستى  که رسول خدا (ص) هرگاه مى دید هلال شعبان را امر مى فرمود مُنادى را که ندا مى کرد در مدینه:

اى اهل مدینه من رسولم از جانب رسول خدا صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله بسوى شما.

مى فرماید آگاه باشید بدرستى که شعبان ماه من است پس خدا رحمت کند کسى را که یارى کند مرا بر ماه من یعنى روزه بدارد آن را. پس گفت: حضرت صادق (ع) که امیرالمؤ منین (ع) مى فرمود که فوت نشد از من روزه شعبان از زمانى که شنیدم منادى رسول خداصَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله ندا کرد در شعبان و فوت نخواهد شد از من تا مدتى که حیات دارم ان شاء الله تعالى. پس مى فرمود که روزه دو ماه که شعبان و رمضان باشد توبه و مغفرت است از خدا.

از حضرت صادق (ع) منقول است که از آن جناب سؤ ال کردند از فضیلت روزه رجب فرمود چرا غافلید از روزه شعبان راوى عرض کرد: یابن رَسول الله چه ثواب دارد کسى که یک روز از شعبان را روزه بدارد؟ فرمود: به خدا قسم بهشت ثواب اوست. عرض کرد: یابن رسول الله بهترین اعمال در این ماه چیست فرمود تصدّق و استغفار هر که تصدّق کند در ماه شعبان حق تعالى آن را تربیت کند.

کاش کاهش چشمگیر خطاها و تخلفات و شکایت ها و نزاعها که در این ماه‏ها جلوه ‏گر است، تا ماههاى دیگر هم دامن بگستراند و همه ایام، در �طهارت� و �آرامش�، مانند شعبان و رمضان گردد.

زیانکار، کسى است که رمضان بگذرد و او در �کوره روزه� نگدازد و پاک نشود. خسران زده کسى است که ماه مغفرت بر او بگذرد و غفران الهى شامل حالش نشود و حالش تحول نیابد. مگر ما چه قدر فرصت �تجدید دیدار� با �فطرت� داریم؟ مگر در طول سال، چند �شب قدر� داریم؟ ماهىِ جان در دریاى �یاد خدا� ست که حیات مى‏یابد. و گرنه دلهاى جدا از خدا، مشتى گوشت است، سخت‏ تر از سنگ!..

روزی حلال

حدیث روز امام على علیه السلام: مِن تَوفیقِ الحُرِّ اکتِسابُهُ المالَ مِن حِلِّهِ از موفقیت آزاده این است که مال را از راه حلال به دست آورد